Nederlandse Traditie Vereniging Seedorf e. V.

Reünie Blue Boys

Geschreven door Pieter Dotinga

Een kleine reünie van oudgedienden (Blue Boys) van 14 tot 17 April in Zeven en Seedorf.

Hallo luitjes, hier een reisverslag van mij, Glenn, naar Seedorf.
Het begon al de nacht voor de reisdag dat ik nauwelijks kon slapen van opwinding.
Dan wacht de reisdag, ik was al 40 jaar niet meer op reis geweest met de trein, Ik moest van Amsterdam-Centraal naar Veenendaal- de Klomp, daar woont Jan. Dus was het voor mij wel lastig.
Tijdens de overstap in Utrecht vertelde NS personeel welke trein ik moest nemen. Tot mijn verbazing reed de trein Veenendaal- de Klomp voorbij!
Uiteindelijk toch goed gekomen. Ben toen samen met Jan naar Hardenberg gereden om Danny op te halen en hebben wij Gre weer ontmoet. Ze ziet er geweldig uit. Ik begrijp wel dat Gre favoriet is bij Harry.
Na een kop koffie en een saucijzenbroodje zijn wij naar Seedorf gereden. Na ruim 3 uur rijden waren we blij de afslag naar Zeven te zien en vervolgens zijn we in Bruttendorf, het dorp waar Jan en ik hebben gewoond hebben, even bij de woning gestopt om te kijken of we het nog herkenden. Vaag konden we ons nog e.e.a. herinneren maar er woonden nu andere buitenlandse mensen in. In Zeven aangekomen bij het vakantiehuisje van Peter waren we positief verrast zo leuk gelegen achter het spoorviaduct.
We werden hartelijk ontvangen door Peter. Al vrij snel kwamen ook Arthur en Harry en Bas naar het huisje. Bas zou het hele weekend bij het vakantiehuisje in zijn caravan blijven slapen. Toen waren we al met zeven man en onder leiding van Danny werd er weer hard gelachen net als 50 jaar geleden.
De volgende dag na het heerlijke ontbijt, geregeld door Peter, zijn wij naar het Hollandse (NTVS) clubhuis gereden, naast de kazerne bij de tennisbanen, daar werden wij opgewacht door een grote groep. Hella, Rob, Max, Eddy en zijn vrouw en Roy van Thiel, het was voor mij best wel aangrijpend.
Vervolgens hebben wij in een touringcarbus van het Duitse leger een rondleiding over de kazerne gehad onder leiding van Oberstabsfeldwebel (AOO) Engels van het Fallschirmjagerregiment 31 dit was heel indrukwekkend. video1
We zijn de hele kazerne overgereden en moesten maar zeggen waar we wilden stoppen, dit was niet tegen dovemans oren gezegd. We hebben achtereenvolgens een kijkje kunnen nemen bij ons oude legeringsgebouw (van 41 Herstel) bij de werkhallen eveneens van 41 Herstel we mochten zelfs de oude hal in waar vroeger de zware wiel in zat.
Ook hebben we de filmzaal bezocht waar een klein museum is ingericht van de tijd dat Seedorf een Nederlandse Kazerne was (heel herkenbaar overigens). Tip mocht je ooit ook de kans krijgen probeer een aandenken mee te nemen van je tijd in Seedorf en schenk hem aan het museum.
Overigens heeft de OStFw Engels ons uitgenodigd als we volgend jaar in de zomer komen dat wij LALO jumps mochten maken, dat geldt dan voor Harry en mij en de militairen die de opleiding hebben doorlopen. Ik doe wel enthousiast maar misschien durf ik niet meer. video2
Aansluitend aan de rondrit over de kazerne zijn we weer in het Hollandse clubhuis ontvangen en hebben we van een heerlijke kop koffie en/of thee genoten hierbij werden ook ouderwetse broodjes kroket en frikandellen gegeten. Hierbij willen we de mensen die dit clubhuis draaiende houden dan ook hartelijk bedanken voor hun gastvrijheid.
Ook danken we de OStFw Engels voor de tijd en het regelen van de rondleiding over de kazerne en dit alles in z’n vrije tijd.

Hierna zijn we teruggegaan naar ons vakantiehuisje. Vervolgens hebben wij met de boys gezamenlijk gegeten. Arthur had de saté gemaakt, dit hebben we gezamenlijk aan de satéstokjes geregen. Danny heeft de hete kip bereidt en de bami heeft Harry gemaakt. Na het eten hebben we nog een aantal dia voorstellingen gehad verzorgt door Peter en Arthur, ook hier weer vele herinneringen die naar bovenkwamen.  video3
Het was heel gezellig, en voor mij heel laat geworden, de volgende dag na het ontbijt, hebben we een Duits krijgsgevangenenkamp genaamd “Kamp Sandbostel” uit de tweede wereldoorlog bezocht heel indrukwekkend. Dit kamp ligt zo’n 13 kilometer van de kazerne en wij hebben het vroeger nooit geweten.
Aansluitend zijn we naar Max thuis gereden in Gnarrenburg, ook hier werden we weer warm ontvangen door Karin en zoon. Na gezellig een kopje koffie en een gebakje, en natuurlijk veel lachen, zijn we Gnarrenburg in gelopen. Hier hebben we de kermis bezocht, ik had zo een zin in braadworst.
Toen we in de avond weer bij het vakantiehuisje kwamen hebben we de restanten die nog over waren opgegeten. Jaja wij zijn tweede generatie oorlog we gooien niets weg. Wederom is het weer laat geworden.
De volgende dag hebben we van Peter nog een rondleiding over zijn terrein en door zijn huis gehad voordat we huiswaarts gingen. We hebben afscheid genomen van Harry, die speciaal s’morgens nog even op bezoek kwam om afscheid te nemen, Bas en Peter. Het was een geweldig weekend en een ontzettend leuke ervaring maar ook heel vermoeiend. Ik was helemaal kapot toen ik in Amsterdam aankwam. Ik heb een hele week nodig gehad om bij te komen maar zou dit voor geen goud hebben willen missen.
Volgend jaar weer.

Groetjes van Glenn de sienische pinda en Jan de belanda biru.